Rente centrale banken (o.a. de Fed en ECB rente)

Een van de belangrijkste doelstellingen van centrale banken, zoals de Europese Centrale Bank is het handhaven van de zogeheten prijsstabiliteit. Op deze manier kan de koopkracht worden bewaakt en inflatie worden beheerst. Prijsstabiliteit is van essentieel belang voor economische groei en het creëren van werkgelegenheid, twee van de doelstellingen van de Europese Unie.

Bij de ECB, is het handhaven van prijsstabiliteit het hoofddoel en het voornaamste middel om dit te bereiken zijn de officiële rentetarieven in het eurogebied. Maandelijks beslist de raad van bestuur van de Europese Centrale Bank (ECB) over de officiële rentetarieven in het eurogebied: de minimum biedrente voor de basisherfinancieringstransacties, die de fundering vormt voor de tarieven op de geldmarkt, alsmede de marginale beleningsrente en de depositorente.

De Amerikaanse Federal Reserve stelt net als de ECB maandelijkse de beleidsrente vast, ook wel federal funds rate genoemd. Dit is de vergoeding die banken in rekening brengen om ‘overnight’ aan elkaar te lenen. De wet schrijft voor dat banken een minimumreserve moeten aanhouden in verhouding tot hun deposito’s. Dit reserve wordt aangehouden bij een Federal Reserve Bank. De Fed rente is belangrijk voor de Amerikaanse economie en de hoogte en richting wordt snel gevolgd door andere centrale banken.

Bent u op zoek naar een broker om in rente gerelateerde producten te handelen, klik dan hier.

De volgende tabel geeft een overzicht van de belangrijkste centrale banken en hun rentetarieven.

De rente wordt niet enkel gebruikt als instrument om vraag en aanbod naar een munt bij te sturen. Het wordt ook gebruikt om de externe waarde van een munt te beïnvloeden. Zo wordt indirect de import en export beïnvloed. Doorgaans wanneer er een renteverhoging wordt doorgevoerd zal de munt sterker worden en dat zal zich vertalen in de wisselkoers. Import wordt zo voor de binnenlandse bedrijven goedkoper, maar export wordt moeilijker want voor de buitenlandse bedrijven wordt het duurder om de goederen te importeren. Bij een verlaging van de rente, wordt de munt zwakker. Dit betekent dat exporteren makkelijker gaat en het importeren moeilijker.

De rentevoet is niet het enige instrument dat de centrale bank bezit. Om prijsstabiliteit en een zekere inflatie na te streven, kunnen centrale banken ook kwantitatieve versoepeling opnemen in het monetair beleid. Hierbij creëert de centrale bank geld waarmee het effecten koopt, zoals overheidsobligaties, bedrijfsobligaties en andere effecten. Op deze manier tracht de centrale bank deflatie uit de weg te gaan en de inflatie op te krikken. Doorgaans streven de centrale banken een inflatie na van 2 procent op jaarbasis.