|
Artikel laten voorlezen
|
Geschatte leestijd: 4 minutes
In dit artikel gaan we dieper in op wat deze ratio’s precies inhouden, hoe ze worden berekend en welke rol ze spelen bij het inschatten van de financiële positie van een onderneming.
We bespreken onder meer de verschillen tussen statische en dynamische liquiditeit, de toepassing van solvabiliteitsratio’s in diverse sectoren, en hoe deze indicatoren kunnen bijdragen aan een breder begrip van financiële stabiliteit zonder specifieke investeringsadviezen te geven.
Wat betekenen solvabiliteit en liquiditeit?
Solvabiliteit beschrijft in hoeverre een onderneming in staat is om aan haar langlopende verplichtingen te voldoen. Het geeft de verhouding weer tussen het eigen vermogen en het totale of het vreemd vermogen, zoals zichtbaar aan de passivakant van de balans. Een hogere solvabiliteit wijst doorgaans op een grotere financiële buffer.
Liquiditeit daarentegen geeft aan of een onderneming haar kortetermijnverplichtingen kan nakomen. Hierbij wordt gekeken naar de verhouding tussen vlottende activa en kortlopende schulden, zowel op basis van toekomstige kasstromen (dynamische liquiditeit) als op basis van de balanspositie (statische liquiditeit).
Verschillende benaderingen:
- Dynamische liquiditeit: gebaseerd op liquiditeitsbegrotingen en verwachte kasstromen.
- Statische liquiditeit: gebaseerd op de huidige balans en vlottende activa, meestal voor een termijn van 12 maanden.
Hoe wordt solvabiliteit berekend?
Er bestaan verschillende formules om solvabiliteit te berekenen. Elk van deze legt een andere nadruk op de verhouding tussen activa en passiva:
Solvabiliteit = (eigen vermogen / totaal vermogen) x 100%
Solvabiliteit = (eigen vermogen / vreemd vermogen) x 100%
Schuld ratio (Solvabiliteit) = (vreemd vermogen / totaal vermogen) x 100%
De gekozen formule kan afhankelijk zijn van de sector of het doel van de analyse. De resultaten worden doorgaans weergegeven als percentage of ratio.
Interpretatie van solvabiliteit
Een relatief hoge solvabiliteit impliceert dat een onderneming in sterke mate leunt op eigen vermogen, wat door externe partijen, zoals kredietverstrekkers, vaak als een positief signaal wordt geïnterpreteerd. Instellingen zoals banken hanteren hiervoor vaak richtlijnen of minimumvereisten. Hoewel deze vereisten kunnen variëren, ligt een veelvoorkomende bandbreedte voor niet-financiële ondernemingen tussen 25% en 40%.
Het is echter belangrijk te vermelden dat de beoordeling van solvabiliteit contextafhankelijk is: sector, bedrijfsmodel, en kasstroomgeneratie spelen allemaal een rol.
Specifieke toepassing: verzekeringsmaatschappijen
In de verzekeringssector is solvabiliteit een fundamenteel aspect, mede vanwege de lange termijnverplichtingen richting polishouders. Toezichthouders stellen hieraan specifieke eisen, onder meer met betrekking tot de waardering van toekomstige verplichtingen en de toegepaste rekenrente.
Bij rentestijgingen kan de waarde van deze verplichtingen dalen, wat resulteert in een gunstiger solvabiliteitspositie. Het is belangrijk dat deze dynamiek wordt meegenomen in de risicobeoordeling van verzekeraars.
Wat is ‘gezond’? Er is geen universele norm
Er bestaat geen vaste norm voor een ‘juiste’ liquiditeits- of solvabiliteitsratio. Wat als gezond wordt beschouwd, varieert per sector, bedrijfsfase en economische context. Cyclische bedrijven hebben bijvoorbeeld vaak andere financieringsstructuren dan bedrijven met stabiele inkomsten.
De beoordeling van deze ratio’s moet daarom altijd worden geplaatst binnen een bredere analyse van winstgevendheid, kasstromen en operationele stabiliteit.
Aanvullende kengetallen
Naast solvabiliteit en liquiditeit zijn er nog andere ratio’s die waardevolle inzichten kunnen bieden:
Rentabiliteit, EBIT(DA): zeggen iets over het verdienvermogen van een onderneming.
Quick ratio en current ratio: geven verdere verfijning van liquiditeitsanalyse.
Werkkapitaal: meet de operationele liquiditeitsbuffer.
Solvabiliteit is de verhouding tussen eigen vermogen en totaal vermogen van een bedrijf en geeft aan of het bedrijf in staat is om zijn schulden op lange termijn te kunnen voldoen.
Om de solvabiliteit te berekenen, deel je het eigen vermogen door het totale vermogen en vermenigvuldig je dit met 100%. Als de solvabiliteitsratio hoger is dan 100%, betekent dit dat het bedrijf meer eigen vermogen heeft dan schulden, wat positief is. Als de ratio lager is dan 100%, betekent dit dat het bedrijf meer schulden heeft dan eigen vermogen, wat kan duiden op financiële problemen.
Een gezonde liquiditeit betekent dat een bedrijf genoeg liquide middelen heeft om aan zijn kortetermijnverplichtingen te voldoen. Over het algemeen wordt een current ratio van 1,5 tot 2 als gezond beschouwd.
Liquiditeit verwijst naar hoe gemakkelijk een bedrijf zijn kortetermijnverplichtingen kan betalen met liquide activa. Liquiditeitsratio’s, zoals de current ratio, quick ratio en cash ratio, beoordelen deze financiële gezondheid.
De liquiditeit van een bedrijf geeft aan in hoeverre het bedrijf in staat is om zijn lopende schulden af te lossen. Als het bedrijf in staat is om alle lopende schulden af te lossen, dan wordt het beschouwd als een liquide onderneming.
